Sławomir Dudek, urodzony 30.12.1968 roku jest wychowankiem zielonogórskiego klubu. Jeździł dla Zielonej Góry przez 14 lat - egzamin na licencję zdał 19. września 1984 a do innego zespołu odszedł dopiero po sezonie 1998. W lidze zadebiutował 14. kwietnia 1985 roku w meczu Falubazu z Kolejarzem Opole, wystąpił w dwóch biegach w każdym przyjeżdżając na trzeciej pozycji. Mimo małego doświadczenia początkujący żużlowiec zaczął bardzo dobrze punktować w ostatnich meczach sezonu, czym zdobył sobie sympatię zielonogórskiej widowni. Jako junior odnosił spore sukcesy. Dwukrotnie zakwalifikował się do finału IMŚJ, gdzie zajął XIV miejsce w Slanach w sezonie 1988 oraz XV miejsce w Lonigo rok później.

Już w pierwszym sezonie swoich startów w wielkim stylu został medalistą Młodzieżowych Mistrzostw Polski Par, zdobywając 16 z 19 punktów zdobytych wspólnie ze Zbigniewem Błażejczakiem, co starczyło na zdobycie brązowego medalu. Trzy lata później młodzieżowcy Falubazu wywalczyli w tych zawodach złoto, tym razem dzieląc się zdobyczą punktową sprawiedliwie - każdy z trójki żużlowców (oprócz Dudka startowali również Z. Błażejczak i Jarosław Szymkowiak) zdobył 9 punktów. W tym samym sezonie Błażejczak i Dudek startowali też w mistrzostwach par seniorów, gdzie wraz z Andrzejem Huszczą zajęli VII miejsce. W kolejnym roku powtórzyła się sytuacja z MMPP ‘85 i Sławek znów wywalczył brązowy medal niemal samodzielnie, a pomógł Mu nieco Jan Połubiński zdobywając 3 z 16 punktów. Jako junior zajmował również czołowe pozycje w rywalizacji o Srebrny (II m-ce w 1985) i Brązowy Kask (III pozycja w 1986 i 87). Dwukrotnie (w 1987 i 88)stawał na najwyższym stopniu podium w MDMP, w których brał udział wspólnie z Markiem Molką, Z. Błażejczakiem, J. Szymkowiakiem i Darkiem Michalakiem. Ta ekipa wywalczyła również brąz MDMP w 1986.

W finałach IMP brał udział siedmiokrotnie. Niestety tylko raz, w sezonie 1991 udało Mu się wywalczyć medal. Miało to miejsce w Toruniu, gdzie stanął na najniższym stopniu podium. Nie był wówczas zaliczany do grona faworytów, miał jednak ogromną szansę na srebro. W swoim ostatnim starcie prowadził przez ponad trzy okrążenia. Popełnił jednak błąd i spadł na drugą pozycję. Strata tego punktu zadecydowała o tym, że sławek musiał zmierzyć się w biegu barażowy o srebrny medal z Wojciechem Załuskim z Opola, który tego dnia okazał się szybszy. Pozostałe sześć startów w IMP zakończył na miejscach: XIII (dwukrotnie – w 1988 i 93), XII (’89), VII (’92), VI (’94) oraz X (’96). Sławek miał również czynny udział w dwóch tytułach DMP Falubazu. Jako junior na samym początku kariery w sezonie ’85, w którym Falubaz zdobył trzeci w historii złoty medal, osiągnął średnią biegową 1,04. Jako senior w czwartym „złotym” sezonie KSF osiągnął średnią bliską 1,5 punktu/bieg Natomiast w roku 1989, kiedy nasz zespół zdobył wicemistrzostwo ligi – 1,96.

W kolejnych latach, Dudek był jednym z liderów zielonogórskiej drużyny. W sezonach ’92 – ’98 osiągał kolejno średnie biegowe na poziomie: 2.0, 1.82, 1.7, 2.39, 2.24, 1.29, 1.20. W sezonie ’99 Sławek zmienił barwy klubowe przechodząc do zespołu z Opola. Tam pozostał do roku 2004, po czym przeszedł do Gniezna, gdzie spędził rok, podobnie jak w Poznaniu i Daugavpils. W roku 2007 zakończył karierę, by zająć się szkoleniem swojego syna Patryka, który na torze radzi sobie coraz lepiej i wszystko wskazuje na to, że Jego tata przekazał Mu w genach swój talent. Miejmy nadzieję, że kariera Patryka będzie owocowała w sukcesy co najmniej takie, jakie odnosił Sławek.